Kwasowa Grota 
3.VIII.2011
Witam ponownie w naszym Seminarium. Dzisiejszy wykład dotyczy ostatniej dwójki ze Smoków Żywiołów, Sylatha i Sylanny. Tak? Dobrze pan słyszał, Sylatha. Tak, owszem, zwie się on Ylathem, ale w tych murach wolimy go nazywać jego dawnym imieniem. Zanim jednak zaczniemy, krótka modlitwa, hołd i ofiara dla naszego smoczego pana...
Dziękuję państwu, zaczynamy więc wykład.
Nasz były opiekun Ylath, Smok Powietrza
To Ylath wybrał nas, ludzi, jako swoją rasę, a to z powodu naszej ciekawości i niepotrafienia pozostania w jednym miejscu. Tych samych cech, jakie i on posiada. Ylath jest młodym smokiem, którym rządzą impulsy, poszukiwaczem niebezpiecznej wiedzy, umiejętności przekazywanych przez krótko żyjących ludzi z ojca na syna oraz niezliczonych faktów o świecie, na który spogląda z wysokości. Podobnie jak wiatr, podróżuje wszędzie, by zebrać wszystko co można usłyszeć i zobaczyć po drodze. Za to Elrath stale jest przy was i nie trzeba za nim uganiać się, jak za wiatrem w polu. Ylathem rządzi ciekawość i intuicja, szybko wyczuwa znaczenie wszelkich rzeczy, lecz nie może także usiedzieć w jednym miejscu i jest lekkomyślny. Jak to mówią, ciekawość zgubiła już niejednego kota.Ylath nigdy nie chciał, by go czczono. Dlatego też z Elrathem nam bardziej po drodze. Jedynym przykazaniem Ylatha wobec wiernych, to żeby odkrywali, poznali i rozkoszowali wszystkimi rzeczami w życiu, lecz przede wszystkim powinni robić to co chcą, jak długo będą szanować ten świat stworzony przez Smoki. To właśnie kluczowa różnica między Ylathem a Urgashem, niech jego imię będzie przeklęte! Jak państwo widzicie, bardzo łatwo przekroczyć tę linię i stać się heretykiem. Elrath za to wyraźnie przekazuje nam, jak żyć w dniu codziennym, abyśmy nie popadli w herezję. Dlatego też Elrath jest lepszym opiekunem niż Ylath. Oczywiście Ylath nadal jest bóstwem opiekuńczym ludzi, no może nie w Świętym Imperium, najmłodszej z ras, jako że i sam jest najmłodszy z sześciu Smoków Żywiołów. Kult Ylatha nadal jest bardzo rozpowszechniony wśród nomadzkich plemion barbarzyńców, które przemierzają terytoria poza naszym Świętym Imperium oraz w federacji Wolnych Miast Południa. Ale nasz kościół Elratha i tam już dotarł, a inkwizycja ich z czasem do reszty przekona. Ylath jest też czczony przez podróżników, bardów, szpiegów, aktorów, kurierów, szabrowników i złodziei, a nawet niektórych czarodziei (za jego niesamowitą wiedzę tajemną oraz tendencję do uczynienia nawet z błahostki skomplikowanej sprawy).
Ylath jest najmniejszym ze Smoków Żywiołów. Jest szybki i zwinny, a jego delikatne łuski są srebrno-białe. Jego długie skrzydła wydają się wątłe, lecz są wystarczająco mocne, by wytworzyć trąbę powietrzną. Oddech Ylatha to wiązka błyskawicy, która potrafi trafić cel z niezwykłą precyzją.
Sylanna, Smoczyca Ziemi
Sylanna jest uwielbiana przez elfy, tych cherlawych opiekunów jej lasów. Jest ona flegmatyczna, powolna, najbardziej spokojna ze wszystkich Smoków Żywiołów. Sylanna jako pojednawcza i rozważna, działa tylko długim zastanowieniu się i przestudiowaniu sprawy. Już chyba państwo zdajecie sobie sprawę, po kim elfy odziedziczyły te cechy? Nie muszę chyba dodawać, że zanim Sylanna coś postanowi, już dawno może być po wszystkim? Nic dziwnego, że jej rola wśród swojego rodzeństwa, to rozjemca. Sylanna jest strażniczką Natury, będąca bardzo czuła na dolę roślin, zwierząt i żyjących skał, które dosłownie rosną na jej plecach. Jeśli ktoś z państwa jest tak nierozmyślny, by chcieć wzbudzić jej gniew, to proponuję zniszczyć lub zbezcześcić jej święte gaje i kamienne kręgi. Choć raczej elfy będą od niej szybsze.Sylannę czczą przede wszystkim elfy i mieszkańcy lasów, a więc druidzi, strażnicy, łowcy, rolnicy i pasterze, ale także rzeźbiarze zarówno ci od drewna jak i kamienia. Sylanna jest oczywiście opiekunką elfów.
Sylanna jest najbardziej krzepką ze Smoków Żywiołów. Jest panią dostosowania się i spokojnej determinacji. Jej łuski są twarde jak diament i zawsze pokryte mchem, roślinnością, a nawet drzewami i tym podobnymi rzeczami. Sylanna nie posiada skrzydeł, a jej tylne łapy są potężne, lecz krótkie (by mogła być bliżej ziemi). Jeśli wpadnie w złość, może nimi tupnąć wywołując wstrząsy. Oddech Sylanny jest chmurą odłamków skalnych, które potrafią rozedrzeć cel na strzępy lub "zamienić w kamień" poprzez pokrycie celu w całości niczym smoła.
Dziękuję za przybycie i zapraszam na jutrzejszy wykład.
Dziękuję państwu, zaczynamy więc wykład.
Nasz były opiekun Ylath, Smok Powietrza
To Ylath wybrał nas, ludzi, jako swoją rasę, a to z powodu naszej ciekawości i niepotrafienia pozostania w jednym miejscu. Tych samych cech, jakie i on posiada. Ylath jest młodym smokiem, którym rządzą impulsy, poszukiwaczem niebezpiecznej wiedzy, umiejętności przekazywanych przez krótko żyjących ludzi z ojca na syna oraz niezliczonych faktów o świecie, na który spogląda z wysokości. Podobnie jak wiatr, podróżuje wszędzie, by zebrać wszystko co można usłyszeć i zobaczyć po drodze. Za to Elrath stale jest przy was i nie trzeba za nim uganiać się, jak za wiatrem w polu. Ylathem rządzi ciekawość i intuicja, szybko wyczuwa znaczenie wszelkich rzeczy, lecz nie może także usiedzieć w jednym miejscu i jest lekkomyślny. Jak to mówią, ciekawość zgubiła już niejednego kota.Ylath nigdy nie chciał, by go czczono. Dlatego też z Elrathem nam bardziej po drodze. Jedynym przykazaniem Ylatha wobec wiernych, to żeby odkrywali, poznali i rozkoszowali wszystkimi rzeczami w życiu, lecz przede wszystkim powinni robić to co chcą, jak długo będą szanować ten świat stworzony przez Smoki. To właśnie kluczowa różnica między Ylathem a Urgashem, niech jego imię będzie przeklęte! Jak państwo widzicie, bardzo łatwo przekroczyć tę linię i stać się heretykiem. Elrath za to wyraźnie przekazuje nam, jak żyć w dniu codziennym, abyśmy nie popadli w herezję. Dlatego też Elrath jest lepszym opiekunem niż Ylath. Oczywiście Ylath nadal jest bóstwem opiekuńczym ludzi, no może nie w Świętym Imperium, najmłodszej z ras, jako że i sam jest najmłodszy z sześciu Smoków Żywiołów. Kult Ylatha nadal jest bardzo rozpowszechniony wśród nomadzkich plemion barbarzyńców, które przemierzają terytoria poza naszym Świętym Imperium oraz w federacji Wolnych Miast Południa. Ale nasz kościół Elratha i tam już dotarł, a inkwizycja ich z czasem do reszty przekona. Ylath jest też czczony przez podróżników, bardów, szpiegów, aktorów, kurierów, szabrowników i złodziei, a nawet niektórych czarodziei (za jego niesamowitą wiedzę tajemną oraz tendencję do uczynienia nawet z błahostki skomplikowanej sprawy).
Ylath jest najmniejszym ze Smoków Żywiołów. Jest szybki i zwinny, a jego delikatne łuski są srebrno-białe. Jego długie skrzydła wydają się wątłe, lecz są wystarczająco mocne, by wytworzyć trąbę powietrzną. Oddech Ylatha to wiązka błyskawicy, która potrafi trafić cel z niezwykłą precyzją.
Sylanna, Smoczyca Ziemi
Sylanna jest uwielbiana przez elfy, tych cherlawych opiekunów jej lasów. Jest ona flegmatyczna, powolna, najbardziej spokojna ze wszystkich Smoków Żywiołów. Sylanna jako pojednawcza i rozważna, działa tylko długim zastanowieniu się i przestudiowaniu sprawy. Już chyba państwo zdajecie sobie sprawę, po kim elfy odziedziczyły te cechy? Nie muszę chyba dodawać, że zanim Sylanna coś postanowi, już dawno może być po wszystkim? Nic dziwnego, że jej rola wśród swojego rodzeństwa, to rozjemca. Sylanna jest strażniczką Natury, będąca bardzo czuła na dolę roślin, zwierząt i żyjących skał, które dosłownie rosną na jej plecach. Jeśli ktoś z państwa jest tak nierozmyślny, by chcieć wzbudzić jej gniew, to proponuję zniszczyć lub zbezcześcić jej święte gaje i kamienne kręgi. Choć raczej elfy będą od niej szybsze.Sylannę czczą przede wszystkim elfy i mieszkańcy lasów, a więc druidzi, strażnicy, łowcy, rolnicy i pasterze, ale także rzeźbiarze zarówno ci od drewna jak i kamienia. Sylanna jest oczywiście opiekunką elfów.
Sylanna jest najbardziej krzepką ze Smoków Żywiołów. Jest panią dostosowania się i spokojnej determinacji. Jej łuski są twarde jak diament i zawsze pokryte mchem, roślinnością, a nawet drzewami i tym podobnymi rzeczami. Sylanna nie posiada skrzydeł, a jej tylne łapy są potężne, lecz krótkie (by mogła być bliżej ziemi). Jeśli wpadnie w złość, może nimi tupnąć wywołując wstrząsy. Oddech Sylanny jest chmurą odłamków skalnych, które potrafią rozedrzeć cel na strzępy lub "zamienić w kamień" poprzez pokrycie celu w całości niczym smoła.
Dziękuję za przybycie i zapraszam na jutrzejszy wykład.
Wasze komentarze (0)
Nius archiwalny - możliwość komentowania została wyłączona.
